Yeni geliştirilen malzeme, giyilebilir e-tekstil için iyi bir potansiyel gösterdi. WSU araştırmacıları, fiberleri bir LED ışığı çalıştıran ve amonyak gazını algılayan bir sistemle test ederek bulgularını Carbohidrat Polymers dergisinde detaylandırdı.
Daha fazla gelişmeye ihtiyaç duyulmasına rağmen fikir, bu gibi fiberleri esnek devrelere sahip sensör yamaları olarak giysiye entegre etmektir. Bu yamalar, itfaiyecilerin, askerlerin veya tehlikeli maruziyetleri tespit etmek için kimyasallarla çalışan işçilerin üniformalarının bir parçası olabilir. Diğer uygulamalar arasında mevcut fitness monitörlerinden daha fazlasını yapabilen sağlık izleme veya egzersiz gömlekleri yer alıyor.
Liu, “Hareketlerinizi ve insanın yaşamsal belirtilerini takip edebilen akıllı saatler gibi bazı akıllı giyilebilir cihazlarımız var, ancak gelecekte günlük kıyafetlerinizin de bu işlevleri yerine getirebileceğini umuyoruz” dedi. “Moda, birçok insanın düşündüğü gibi sadece renk ve stilden ibaret değildir: moda bilimdir.”
Bu çalışmada WSU ekibi iletken polimeri pamuk selülozla karıştırmanın zorluklarının üstesinden gelmek için çalıştı. Polimerler, tekrarlanan desenlere sahip çok büyük moleküllere sahip maddelerdir. Bu durumda araştırmacılar, halihazırda baskılı devre kartı üretimi gibi uygulamalarda kullanılan, iletken özelliklere sahip sentetik bir polimer olan PANI olarak da bilinen polianilini kullandılar.
Polianilin doğası gereği iletken olmasına rağmen kırılgandır ve tek başına tekstil elyafı haline getirilemez. Bunu çözmek için WSU araştırmacıları geri dönüştürülmüş tişörtlerdeki pamuk selülozu bir çözeltide, iletken polimeri ise başka bir ayrı çözeltide çözdüler. Daha sonra bu iki çözelti yan yana birleştirildi ve malzeme tek bir elyaf oluşturmak üzere kalıptan çekildi.
Sonuç, iyi bir arayüzey bağı gösterdi; bu, farklı malzemelerden gelen moleküllerin, esneme ve bükülme yoluyla bir arada kalacağı anlamına geliyordu.
Liu, pamuk selüloz ve polianilinin arayüzünde doğru karışımı elde etmenin hassas bir denge olduğunu söyledi.
